اریترومایسین برای سوسپانسیون خوراکی

یا حالت ناقل باسیل دیفتری مزمن. باید تاکید شود

که در بیماری حاد، اریترومایسین باعث تغییر نمی شود

سیر عفونت یا خطر عوارض،

و دوز مناسب آنتی توکسین اختصاصی باید تجویز شود.

سیفلیس در افراد حساس به پنی سیلین. کلستریدیوم تتانی به اریترومایسین حساس است.

سوسپانسیون، آنتی توکسین باید داده شود

اریترومایسین به طور همزمان در موارد کزاز موثر است

پنومونی ناشی از مایکو پاسما

پنومونی. در سوزاک، اریترومایسین جایگزین مناسبی است

بیماران مبتلا به آلرژی به پنی سیلین
[دوز و دستورالعمل استفاده]
بزرگسالان: 250 میلی گرم هر 6 ساعت قبل از غذا.
در عفونت های شدید این دوز ممکن است دو برابر شود و ادامه یابد

تا دو یا حتی سه هفته.
کودکان: 30 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن روزانه در دوزهای منقسم هر 6 ساعت قبل از غذا.
در عفونت های شدید این دوزها ممکن است دو برابر شده و تا 10 روز ادامه یابد.
برای بازسازی: 70 میلی لیتر آب اضافه کنید و خوب تکان دهید تا گرانول ها حل شوند.
توجه: درمان باید تا زمانی که بطری خالی شود ادامه یابد، مگر اینکه غیر از این باشد

به دستور پزشک
پس از بازسازي، سوسپانسيون به مدت 5 روز در دماي اتاق پايدار مي ماند

و به مدت 10 روز در یخچال.