Dodatkowe leczenie witaminą D w celu poprawy insulinooporności u pacjentów z niealkoholową stłuszczeniową chorobą wątroby: przegląd systematyczny i metaanaliza

Insulinooporność odgrywa ważną rolę w patogenezie niealkoholowej stłuszczeniowej choroby wątroby (NAFLD). W kilku badaniach oceniono związek międzywitamina Dsuplementacja insulinoopornością u pacjentów z NAFLD. Uzyskane wyniki nadal są sprzeczne. Celem tego badania była ocena wpływu dodatkowej terapii witaminą D na poprawę insulinooporności u pacjentów z NAFLD. Odpowiednie piśmiennictwo pochodzi z PubMed, Google Bazy danych Scholar, COCHRANE i Science Direct. Uzyskane badania zostały przeanalizowane przy użyciu modeli efektów stałych lub efektów losowych. Uwzględniono siedem kwalifikujących się badań, w których łącznie wzięło udział 735 uczestników.Witamina Dsuplementacja poprawiła insulinooporność u pacjentów z NAFLD, zaznaczona zmniejszeniem Homeostatycznego Modelu Oceny Insulinooporności (HOMA-IR), z łączną średnią różnicą -1,06 (p = 0,0006; 95% CI -1,66 do -0,45). Suplementacja witaminą D zwiększyła poziom witaminy D w surowicy ze średnią różnicą 17,45 (p = 0,0002; 95% CI 8,33 do 26,56).Witamina Dsuplementacja obniżyła poziom ALT ze średnią różnicą wynoszącą -4,44 (p = 0,02; 95% CI -8,24 do -0,65). Nie zaobserwowano żadnego wpływu na poziomy AST. Suplementacja witaminą D ma korzystny wpływ na poprawę oporności na insulinę u pacjentów z NAFLD. suplementacja może obniżyć HOMA-IR u tych pacjentów. Może być stosowana jako potencjalna terapia uzupełniająca dla pacjentów z NAFLD.

analysis
Niealkoholowa stłuszczeniowa choroba wątroby (NAFLD) to grupa chorób wątroby związanych z tłuszczem1. Charakteryzuje się wysokim nagromadzeniem triglicerydów w hepatocytach, często z martwicą zapalną i włóknieniem (stłuszczeniowym zapaleniem wątroby)2. Może prowadzić do niealkoholowego stłuszczeniowego zapalenia wątroby (NASH), zwłóknienie i marskość.NAFLD jest uważana za główną przyczynę przewlekłej choroby wątroby, a jej częstość występowania wzrasta, szacowana na 25% do 30% dorosłych w krajach rozwiniętych3,4.Insulinooporność, stany zapalne i stres oksydacyjny są uważane za główne czynniki w rozwój NAFLD1.
Patogeneza NAFLD jest ściśle związana z insulinoopornością. W oparciu o najbardziej rozpowszechniony model „hipotezy dwóch uderzeń” insulinooporność bierze udział w procesie „pierwszego uderzenia”. hepatocyty, w których insulinooporność uważana jest za główny czynnik sprawczy rozwoju stłuszczenia wątroby. „Pierwszy uderzenie” zwiększa podatność wątroby na czynniki, które składają się na „drugie uderzenie”. Może prowadzić do uszkodzenia wątroby, zapalenie i zwłóknienie. Wytwarzanie cytokin prozapalnych, dysfunkcja mitochondriów, stres oksydacyjny i peroksydacja lipidów to także czynniki, które mogą przyczyniać się do rozwoju uszkodzenia wątroby, na które składają się adipokiny.

vitamin-d
Witamina D jest witaminą rozpuszczalną w tłuszczach, która reguluje homeostazę kości. Jej rola była szeroko badana w wielu schorzeniach innych niż szkielet, takich jak zespół metaboliczny, insulinooporność, otyłość, cukrzyca typu 2 i choroby sercowo-naczyniowe. Wiele dowodów naukowych badało związek między witaminą D a NAFLD. Witamina D jest znana z regulowania oporności na insulinę, przewlekłego stanu zapalnego i zwłóknienia. Dlatego witamina D może pomóc w zapobieganiu progresji NAFLD6.
W kilku randomizowanych kontrolowanych badaniach (RCT) oceniano wpływ suplementacji witaminą D na insulinooporność. Jednak uzyskane wyniki wciąż się różnią;wykazując korzystny wpływ na insulinooporność lub nie wykazując żadnych korzyści7,8,9,10,11,12,13. Pomimo sprzecznych wyników potrzebna jest metaanaliza, aby ocenić ogólny wpływ suplementacji witaminy D.Kilka metaanaliz zostały przeprowadzone wcześniej14,15,16. Metaanaliza Guo i wsp. Obejmująca sześć badań oceniających wpływ witaminy D na insulinooporność dostarcza istotnych dowodów na to, że witamina D może mieć korzystny wpływ na wrażliwość na insulinę14.Jednak inna meta- Analiza dała różne wyniki. Pramono i wsp.15 stwierdzili, że dodatkowe leczenie witaminą D nie miało wpływu na wrażliwość na insulinę. Populacją objętą badaniem były osoby z insulinoopornością lub osoby z ryzykiem insulinooporności, a nie osoby ukierunkowane na NAFLD. Inne badanie przeprowadzone przez Wei i wsp. ., w tym cztery badania, dały podobne wyniki. Suplementacja witaminą D nie zmniejszyła HOMA IR16. Biorąc pod uwagę wszystkie poprzednie metaanalizy dotyczące stosowania suplementów witaminy D na insulinooporność, aktualizacjaKonieczna jest metaanaliza wraz z dodatkową uaktualnioną literaturą. Celem tego badania była ocena wpływu suplementacji witaminą D na insulinooporność.

white-pills
Stosując strategię wyszukiwania górnego, znaleźliśmy łącznie 207 badań, a po deduplikacji uzyskaliśmy 199 artykułów.Wykluczyliśmy 182 artykuły, przeglądając tytuły i streszczenia, pozostawiając łącznie 17 odpowiednich badań.Badania, które nie dostarczyły wszystkich informacji wymagane do tej metaanalizy lub dla których pełny tekst nie był dostępny, zostały wykluczone.Po przeprowadzeniu badań przesiewowych i ocenie jakościowej uzyskaliśmy siedem artykułów do bieżącego przeglądu systematycznego i metaanalizy.Schemat blokowy badania PRISMA przedstawiono na rycinie 1. .
Włączyliśmy pełne teksty artykułów z siedmiu randomizowanych badań kontrolowanych (RCT). Lata publikacji tych artykułów wahały się od 2012 do 2020, łącznie 423 próbki w grupie interwencyjnej i 312 w grupie placebo. dawki i czas trwania suplementacji witaminy D, podczas gdy grupa kontrolna otrzymywała placebo. Podsumowanie wyników i charakterystykę badań przedstawiono w tabeli 1.
Ryzyko stronniczości analizowano przy użyciu metody ryzyka stronniczości opracowanej przez Cochrane Collaboration. Wszystkie siedem artykułów uwzględnionych w tym badaniu przeszło ocenę jakości. Pełne wyniki dotyczące ryzyka stronniczości dla wszystkich włączonych artykułów przedstawiono na Ryc. 2.
Suplementacja witaminą D poprawia insulinooporność u pacjentów z NAFLD, charakteryzującą się obniżonym HOMA-IR. W oparciu o model efektów losowych (I2 = 67%; χ2 = 18,46; p = 0,005), łączna średnia różnica między suplementacją witaminy D a brakiem witaminy Suplementacja D wyniosła -1,06 (p = 0,0006; 95% CI -1,66 do -0,45) (obraz 3).
W oparciu o model efektów losowych (ryc. 4), łączna średnia różnica w surowicy witaminy D po suplementacji witaminą D wyniosła 17,45 (p = 0,0002; 95% CI 8,33 do 26,56). Zgodnie z analizą, suplementacja witaminą D może zwiększyć poziom witaminy D w surowicy o 17,5 ng/ml. Tymczasem wpływ suplementacji witaminą D na enzymy wątrobowe ALT i AST wykazał różne wyniki. Suplementacja witaminą D obniżyła poziom ALT przy średniej różnicy łącznej -4,44 (p = 0,02; 95% CI -8,24 do -0,65 (ryc. 5). Nie zaobserwowano jednak żadnego efektu dla poziomów AST, z łączną średnią różnicą -5,28 (p = 0,14; 95% CI – 12,34 do 1,79) w oparciu o model efektów losowych ( Rysunek 6).
Zmiany w HOMA-IR po suplementacji witaminą D wykazały znaczną niejednorodność (I2 = 67%). Analizy meta-regresji dróg podania (doustnie lub domięśniowo), spożycia (codziennie lub nie) lub czasu trwania suplementacji witaminy D (≤ 12 tygodni i >12 tygodni) sugerują, że częstotliwość spożycia może wyjaśniać niejednorodność (tab. 2). Wszystkie badania z wyjątkiem jednego przeprowadzone przez Sakpala i in.11 korzystało z doustnej drogi podawania. Dzienne przyjmowanie suplementów witaminy D stosowane w trzech badaniach7,8,13.Dalsza analiza wrażliwości za pomocą analizy „jeden jeden-out” zmian w HOMA-IR po suplementacji witaminy D wykazała, że ​​żadne badanie nie było odpowiedzialne za heterogeniczność zmian w HOMA-IR (ryc. 7).
Łączne wyniki obecnej metaanalizy wykazały, że dodatkowe leczenie witaminą D może poprawić insulinooporność, której cechą charakterystyczną jest zmniejszona HOMA-IR u pacjentów z NAFLD. Droga podania witaminy D może być różna, poprzez wstrzyknięcie domięśniowe lub doustnie .Dalsza analiza jego wpływu na poprawę insulinooporności w celu zrozumienia zmian poziomu ALT i AST w surowicy. Spadek poziomu ALT, ale nie AST, został zaobserwowany z powodu dodatkowej suplementacji witaminy D.
Występowanie NAFLD jest ściśle związane z insulinoopornością. Wzrost wolnych kwasów tłuszczowych (WKT), zapalenie tkanki tłuszczowej i zmniejszenie adiponektyny są odpowiedzialne za rozwój insulinooporności w NAFLD17. do triacylogliceroli poprzez szlak glicerolo-3-fosforanowy. Innym produktem tego szlaku jest ceramid i diacyloglicerol (DAG). Wiadomo, że DAG bierze udział w aktywacji kinazy białkowej C (PKC), która może hamować receptor insulinowy treoniny 1160, co wiąże się ze zmniejszoną opornością na insulinę. Zapalenie tkanki tłuszczowej i wzrost poziomu cytokin prozapalnych, takich jak interleukina-6 (IL-6) i czynnik martwicy nowotworu alfa (TNF-alfa) również przyczyniają się do insulinooporności. hamowanie beta-oksydacji kwasów tłuszczowych (FAO), wykorzystania glukozy i syntezy kwasów tłuszczowych. Jego poziomy są obniżone u pacjentów z NAFLD, co sprzyja rozwojowirozwój insulinooporności.Związany z witaminą D, receptor witaminy D (VDR) jest obecny w komórkach wątroby i odgrywa rolę w ograniczaniu procesów zapalnych w przewlekłej chorobie wątroby.Aktywność VDR zwiększa wrażliwość na insulinę poprzez modulację FFA.Ponadto witamina D ma właściwości przeciwzapalne i przeciwwłóknieniowe w wątrobie19.
Aktualne dowody sugerują, że niedobór witaminy D może być zaangażowany w patogenezę kilku chorób. Ta koncepcja jest prawdziwa w odniesieniu do związku między niedoborem witaminy D a opornością na insulinę20,21. Witamina D odgrywa swoją potencjalną rolę poprzez interakcję z VDR i enzymami metabolizującymi witaminę D. Mogą one występować w kilku typach komórek, w tym w komórkach beta trzustki i komórkach reagujących na insulinę, takich jak adipocyty. Chociaż dokładny mechanizm między witaminą D a insulinoopornością pozostaje niepewny, sugeruje się, że w jej mechanizmie może być zaangażowana tkanka tłuszczowa. głównym magazynem witaminy D w organizmie jest tkanka tłuszczowa. Pełni również funkcję ważnego źródła adipokin i cytokin oraz bierze udział w wytwarzaniu ogólnoustrojowego stanu zapalnego. Obecne dowody sugerują, że witamina D reguluje zdarzenia związane z wydzielaniem insuliny z komórek beta trzustki.
Biorąc pod uwagę te dowody, suplementacja witaminy D w celu poprawy insulinooporności u pacjentów z NAFLD jest uzasadniona. Ostatnie doniesienia wskazują na korzystny wpływ suplementacji witaminy D na poprawę insulinooporności. Kilka RCT dostarczyło sprzecznych wyników, co wymaga dalszej oceny w metaanalizach. metaanaliza Guo i wsp. Ocena wpływu witaminy D na insulinooporność dostarcza istotnych dowodów na to, że witamina D może mieć korzystny wpływ na wrażliwość na insulinę. Odkryli zmniejszenie HOMA-IR o – 1,32;95% CI – 2,30, – 0,34.Badania włączone do oceny HOMA-IR to sześć badań14.Istnieją jednak sprzeczne dowody.Przegląd systematyczny i metaanaliza 18 badań z randomizacją autorstwa Pramono i wsp. oceniająca wpływ suplementacji witaminą D na insulinowrażliwość u osób z insulinoopornością lub ryzykiem insulinooporności wykazała, że ​​dodatkowa witamina D Insulinowrażliwość nie miała wpływu, standaryzowana średnia różnica -0,01, 95% CI -0,12, 0,10;p = 0,87, I2 = 0%15. Należy jednak zauważyć, że populacją ocenianą w metaanalizie były osoby z insulinoopornością lub z ryzykiem insulinooporności (nadwaga, otyłość, stan przedcukrzycowy, zespół policystycznych jajników [PCOS] i typ niepowikłany 2) cukrzycą), a nie pacjentów z NAFLD15. Kolejna metaanaliza Wei i wsp. Uzyskano również podobne wyniki. W ocenie suplementacji witaminy D w HOMA-IR obejmującej cztery badania, = 0,380, 95% CI – 0,162, 0,923; p = 0,169) 16. Porównując wszystkie dostępne dane, aktualny przegląd systematyczny i metaanaliza dostarcza więcej doniesień o suplementacji witaminy D poprawiającej insulinooporność u pacjentów z NAFLD, podobnie jak w metaanalizie Guo i wsp. Chociaż przeprowadzono podobne metaanalizy, obecna metaanaliza dostarcza zaktualizowanej literatury obejmującej więcej randomizowanych badań kontrolowanych, a tym samym dostarcza silniejszych dowodów na wpływ suplementacji witaminą D na insulinęodporność.
Wpływ witaminy D na insulinooporność można wytłumaczyć jej rolą jako potencjalnego regulatora wydzielania insuliny i poziomu Ca2+. Kalcytriol może bezpośrednio wyzwalać wydzielanie insuliny, ponieważ element odpowiedzi witaminy D (VDRE) jest obecny w promotorze genu insuliny zlokalizowanego w trzustce. komórki beta. Wiadomo, że nie tylko transkrypcja genu insuliny, ale także VDRE stymuluje różne geny związane z tworzeniem cytoszkieletu, połączeniami wewnątrzkomórkowymi i wzrostem komórek cβ trzustki. Wykazano również, że witamina D wpływa na oporność na insulinę poprzez modulację Ca2+ flux.Ponieważ wapń jest niezbędny w kilku procesach wewnątrzkomórkowych zachodzących za pośrednictwem insuliny w mięśniach i tkance tłuszczowej, witamina D może być zaangażowana w jej wpływ na insulinooporność. Optymalne wewnątrzkomórkowe poziomy Ca2+ są niezbędne do działania insuliny.Badania wykazały, że niedobór witaminy D prowadzi do zwiększone stężenie Ca2+, skutkujące obniżoną aktywnością GLUT-4, co wpływa na insulinooporność26,27.
Wpływ suplementacji witaminą D na poprawę insulinooporności był dalej analizowany, aby odzwierciedlić jej wpływ na czynność wątroby, co znalazło odzwierciedlenie w zmianach poziomu ALT i AST. Obserwowano spadek poziomu ALT, ale nie AST, ze względu na dodatkową witaminę D suplementacja.Metaanaliza przeprowadzona przez Guo i wsp. wykazała graniczną redukcję poziomu ALT, bez wpływu na poziom AST, podobnie jak w tym badaniu14.Inne badanie z metaanalizą przeprowadzone przez Wei i wsp.2020 również nie wykazało różnicy w aminotransferazie alaninowej w surowicy i poziomy aminotransferazy asparaginianowej między grupami suplementacji witaminy D i placebo.
Aktualne przeglądy systematyczne i metaanalizy również argumentują przeciwko ograniczeniom. Heterogeniczność obecnej metaanalizy mogła mieć wpływ na wyniki uzyskane w tym badaniu. w szczególności ukierunkowane na populację NAFLD i jednorodność badań. Innym aspektem do rozważenia jest zbadanie innych parametrów w NAFLD, takich jak wpływ suplementacji witaminy D u pacjentów z NAFLD na parametry zapalne, wskaźnik aktywności NAFLD (NAS) i sztywność wątroby. Podsumowując, suplementacja witaminą D poprawiła insulinooporność u pacjentów z NAFLD, której cechą charakterystyczną było zmniejszenie HOMA-IR. Może być stosowana jako potencjalna terapia uzupełniająca u pacjentów z NAFLD.
Kryteria kwalifikowalności są określane poprzez wdrożenie koncepcji PICO. Ramy opisane w Tabeli 3.
Aktualny przegląd systematyczny i metaanaliza obejmuje wszystkie badania do 28 marca 2021 r. i zawiera pełny tekst, oceniający dodatkowe podawanie witaminy D u pacjentów z NAFLD. Artykuły z opisami przypadków, badaniami jakościowymi i ekonomicznymi, przeglądami, zwłokami i typami anatomii zostały wykluczone z obecnego badania.Wszystkie artykuły, które nie dostarczyły danych wymaganych do przeprowadzenia obecnej metaanalizy, również zostały wykluczone.Aby zapobiec powielaniu próbek, próbki zostały ocenione pod kątem artykułów napisanych przez tego samego autora w tej samej instytucji.
Przegląd obejmował badania dorosłych pacjentów z NAFLD otrzymujących witaminę D. Insulinooporność oceniano za pomocą Homeostasis Model Assessment of Insulin Resistance (HOMA-IR).
Ocenianą interwencją było podawanie witaminy D. Włączyliśmy badania, w których witaminę D podawano w dowolnej dawce, dowolną metodą podawania i przez dowolny czas. Odnotowaliśmy jednak dawkę i czas trwania podawanej witaminy D w każdym badaniu .
Głównym wynikiem badanym w obecnym przeglądzie systematycznym i metaanalizie była insulinooporność. W tym celu do określenia insulinooporności u pacjentów posłużyliśmy się HOMA-IR. ) (IU/l) i aminotransferazy asparaginianowej (AST) (IU/l).
Wyodrębnij kryteria kwalifikacyjne (PICO) na słowa kluczowe za pomocą operatorów logicznych (np. OR, AND, NOT) i wszystkich pól lub terminów MeSH (Medical Subject Heading). W tym badaniu wykorzystaliśmy bazę danych PubMed, Google Scholar, COCHRANE i Science Direct jako wyszukiwanie wyszukiwarkach odpowiednich czasopism.
Proces selekcji badań został przeprowadzony przez trzech autorów (DAS, IKM, GS) w celu zminimalizowania możliwości usunięcia potencjalnie istotnych badań.W przypadku rozbieżności brane są pod uwagę decyzje pierwszego, drugiego i trzeciego autora.Wybór badania rozpoczyna się od rozpatrzenia duplikatu Przeprowadzono przesiewowe badania tytułów i streszczeń w celu wykluczenia nieistotnych badań. Następnie badania, które przeszły pierwszą ocenę, poddano dalszej ocenie, aby ocenić, czy spełniają kryteria włączenia i wyłączenia dla tego przeglądu. Wszystkie włączone badania poddano dokładnej ocenie jakości przed ostatecznym włączeniem.
Wszyscy autorzy wykorzystali elektroniczne formularze zbierania danych w celu zebrania wymaganych danych z każdego artykułu. Dane zostały następnie zebrane i zarządzane za pomocą oprogramowania Review Manager 5.4.
Pozycje danych obejmowały nazwisko autora, rok publikacji, typ badania, populację, dawkę witaminy D, czas podawania witaminy D, wielkość próby, wiek, wyjściowy HOMA-IR i wyjściowy poziom witaminy D. Metaanaliza średnich różnic w HOMA-IR przed i po podaniu witaminy D przeprowadzono pomiędzy grupą leczoną i kontrolną.
Aby zapewnić jakość wszystkich artykułów spełniających kryteria kwalifikacyjne do tego przeglądu, zastosowano ustandaryzowane narzędzie krytycznej oceny. Proces ten, zaprojektowany w celu zminimalizowania potencjalnej stronniczości w wyborze badań, został przeprowadzony niezależnie przez dwóch autorów (DAS i IKM).
Kluczowym narzędziem oceny użytym w tym przeglądzie była metoda oceny ryzyka stronniczości opracowana przez Cochrane Collaboration.
Łączenie i analiza średnich różnic w HOMA-IR z witaminą D i bez witaminy D u pacjentów z NAFLD. Według Luo i wsp., jeśli dane są prezentowane jako mediana lub zakres Q1 i Q3, do obliczenia średniej należy użyć kalkulatora. oraz Wan i in.28,29 Wielkości efektów przedstawiono jako średnie różnice z 95% przedziałami ufności (CI). Analizy przeprowadzono przy użyciu modeli efektów stałych lub losowych. ze względu na zmienność rzeczywistego efektu, przy wartościach >60% wskazujących na znaczną niejednorodność.Jeżeli niejednorodność była >60% przeprowadzono dodatkowe analizy z wykorzystaniem metaregresji i analiz wrażliwości.Analizy wrażliwości przeprowadzono metodą pomijania jednego wyjścia (jedno badanie zostało usunięte, a analizę powtórzono). Wartości p < 0,05 uznano za istotne. Metaanalizy przeprowadzono za pomocą oprogramowania Review Manager 5.4, analizy wrażliwości przeprowadzono za pomocą pakietu oprogramowania statystycznego (Stata 17.0 dla systemu Windows) i meta-regresje przeprowadzono przy użyciu oprogramowania Integrated Meta-Analysis Software w wersji 3.
Wang, S. i wsp. Suplementacja witaminą D w leczeniu niealkoholowej stłuszczeniowej choroby wątroby w cukrzycy typu 2: Protokoły przeglądu systematycznego i metaanalizy.Medycyna 99(19), e20148.https://doi.org/10.1097 /MD.0000000000020148 (2020).
Barchetta, I., Cimini, FA & Cavallo, suplementacja MG Witamina D i niealkoholowa stłuszczeniowa choroba wątroby: teraźniejszość i przyszłość.Odżywki 9(9), 1015. https://doi.org/10.3390/nu9091015 (2017).
Bellentani, S. & Marino, M. Epidemiologia i naturalna historia niealkoholowej stłuszczeniowej choroby wątroby (NAFLD).install.heparin.8 Suplement 1, S4-S8 (2009).
Vernon, G., Baranova, A. i Younossi, ZM Przegląd systematyczny: Epidemiologia i historia naturalna niealkoholowej stłuszczeniowej choroby wątroby i niealkoholowego stłuszczeniowego zapalenia wątroby u dorosłych.Nutrition.Pharmacodynamics.There.34(3), 274-285.https:// doi.org/10.1111/j.1365-2036.2011.04724.x (2011).
Paschos, P. & Paletas, K. Proces drugiego trafienia w niealkoholowej stłuszczeniowej chorobie wątroby: wieloczynnikowa charakterystyka drugiego trafienia. Hipokrates 13 (2), 128 (2009).
Iruzubieta, P., Terran, Á., Crespo, J. & Fabrega, E. Niedobór witaminy D w przewlekłej chorobie wątroby.World J. Liver Disease.6(12), 901-915.https://doi.org/ 10.4254/wjh.v6.i12.901 (2014).
Amiri, HL, Agah, S., Mousavi, SN, Hosseini, AF & Shidfar, F. Regresja suplementacji witaminy D w niealkoholowej stłuszczeniowej chorobie wątroby: podwójnie ślepa, randomizowana, kontrolowana próba kliniczna.arch.Iran.medicine.19(9 ), 631-638 (2016).
Bachetta, I. i wsp. Doustna suplementacja witaminy D nie ma wpływu na niealkoholową stłuszczeniową chorobę wątroby u pacjentów z cukrzycą typu 2: randomizowane, podwójnie zaślepione, kontrolowane placebo badanie.BMC Medicine.14, 92. https://doi .org/10.1186/s12916-016-0638-y (2016).
Foroughi, M., Maghsoudi, Z. & Askari, G. Wpływ suplementacji witaminą D na różne markery glukozy we krwi i insulinooporność u pacjentów z niealkoholową stłuszczeniową chorobą wątroby (NAFLD).Iran.J.Pielęgniarka.Położna Res 21(1), 100-104.https://doi.org/10.4103/1735-9066.174759 (2016).
Hussein, M. et al.Wpływ suplementacji witaminy D na różne parametry u pacjentów z niealkoholową chorobą stłuszczeniową wątroby.Park.J.Pharmacy.science.32 (3 specjalne), 1343–1348 (2019).
Sakpal, M. i wsp. Suplementacja witaminą D u pacjentów z niealkoholową stłuszczeniową chorobą wątroby: randomizowane, kontrolowane badanie.JGH Open Open Access J. Gastroenterol.heparin.1(2), 62-67.https://doi.org/ 10.1002/jgh3.12010 (2017).
Sharifi, N., Amani, R., Hajiani, E. & Cheraghian, B. Czy witamina D poprawia enzymy wątrobowe, stres oksydacyjny i biomarkery zapalne u pacjentów z niealkoholową stłuszczeniową chorobą wątroby? Randomizowane badanie kliniczne.Endokrynologia 47(1), 70-80.https://doi.org/10.1007/s12020-014-0336-5 (2014).
Wiesner, LZ i wsp. Witamina D w leczeniu niealkoholowej stłuszczeniowej choroby wątroby wykrytej przez przejściową elastografię: randomizowane, podwójnie zaślepione, kontrolowane placebo badanie. Otyłość cukrzycowa.metabolizm.22(11), 2097-2106.https: //doi.org/10.1111/dom.14129 (2020).
Guo, XF i wsp. Witamina D i niealkoholowa stłuszczeniowa choroba wątroby: metaanaliza randomizowanych kontrolowanych badań. Funkcja żywności.11(9), 7389-7399.https://doi.org/10.1039/d0fo01095b (2020).
Pramono, A., Jocken, J., Blaak, EE i van Baak, MA Wpływ suplementacji witaminą D na wrażliwość na insulinę: przegląd systematyczny i metaanaliza.Diabetes Care 43(7), 1659-1669.https:// doi.org/10.2337/dc19-2265 (2020).
Wei Y. i wsp.Skutki suplementacji witaminy D u pacjentów z niealkoholową chorobą stłuszczeniową wątroby: przegląd systematyczny i metaanaliza.Interpretacja.J.Endocrinology.metabolism.18(3), e97205.https://doi.org/10.5812/ijem.97205 (2020).
Khan, RS, Bril, F., Cusi, K. i Newsome, PN.Modulacja insulinooporności w niealkoholowej stłuszczeniowej chorobie wątroby.Hepatology 70(2), 711-724.https://doi.org/10.1002/hep.30429 (2019).
Peterson, MC i wsp. Fosforylacja receptora insulinowego Thr1160 pośredniczy w wątrobowej oporności na insulinę indukowanej przez lipidy.J.Clin.dochodzenie.126(11), 4361-4371.https://doi.org/10.1172/JCI86013 (2016).
Hariri, M. & Zohdi, S. Wpływ witaminy D na niealkoholową stłuszczeniową chorobę wątroby: przegląd systematyczny randomizowanych kontrolowanych badań klinicznych.Interpretacja.J.Poprzednia strona.medicine.10, 14. https://doi.org/10.4103/ijpvm.IJPVM_499_17 (2019).


Czas postu: 30 maja-2022